Równo tydzień temu Japończycy którzy uczyli japońskiego przez ostatnie dwa lata wyjechali z Polski.
W sobotę przed wyjazdem było ostatnie spotkanie, podziękowania i skończyło się.
Nie mogę powiedzieć że jest to dla mnie nowość. Chodząc na zajęcia przez 10 lat przechodziłam przez to już wiele razy. Tym razem było jednak inaczej. Tym razem wyjechali nie tylko nauczyciele, byli dla nas jak drudzy rodzice. Oni sami podkreślali wiele razy że jesteśmy Ich polskimi dziećmi.
Rok temu kiedy wyjeżdżali wiedziałam że wrócą więc nie było tak smutno jak w tym roku.
Wrócili do Japonii na miesiąc a potem wybierają się do Bułgarii. Tam będą przez następny rok uczyć japońskiego.
Zapowiedzieli że jak tylko będą mogli to przyjadą żeby się spotkać. Pozostaje nic tylko czekać.
Te dwa lata były naprawdę wspaniałe.
W sobotę przed wyjazdem było ostatnie spotkanie, podziękowania i skończyło się.
Nie mogę powiedzieć że jest to dla mnie nowość. Chodząc na zajęcia przez 10 lat przechodziłam przez to już wiele razy. Tym razem było jednak inaczej. Tym razem wyjechali nie tylko nauczyciele, byli dla nas jak drudzy rodzice. Oni sami podkreślali wiele razy że jesteśmy Ich polskimi dziećmi.
Rok temu kiedy wyjeżdżali wiedziałam że wrócą więc nie było tak smutno jak w tym roku.
Wrócili do Japonii na miesiąc a potem wybierają się do Bułgarii. Tam będą przez następny rok uczyć japońskiego.
Zapowiedzieli że jak tylko będą mogli to przyjadą żeby się spotkać. Pozostaje nic tylko czekać.
Te dwa lata były naprawdę wspaniałe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz