I think to much. I cry with no reason. I don't have appetite. I'm so lost in my life. Today I wanted to disappear. Everything is wrong. I want to end this.
A co. Teraz to dopiero mam karuzelę. Raz chcę tańczyć, szaleć a raz siedzę w ciemnym pokoju i ryczę jak głupia bez powodu.
W pracy mnie zdołowali, złodzieje pier..... muszę zacząć intensywnie szukać roboty bo w grudniu mi raczej umowy nie przedłużą. A niech się wypchają. Pójdę do jakiegoś supermarketu na kasę pracować i zarobię więcej niż teraz.
Już mam dosyć ludzi z japońskiego. Jak ja się cieszę, że został tylko miesiąc i niektórych do października albo wcale nie będę musiała już oglądać. A najbardziej to cieszę się, że nie zobaczę więcej A. bo już nie wytrzymuje. To zbyt boli, znowu trafiłam na mur nie do przeskoczenia. Poczekam, znajdzie się brama i pójdę dalej zostawiając tę sprawę na śmierć przez powolne zapomnienie. A w przyszłym tygodniu go nie będzie, więc jeszcze lepiej. Jeszcze tylko miesiąc i będę miała spokój.
Od wczoraj mogę się pochwalić większą ilością kolczyków w uszach. Teraz mam siedem dziur, lewe- cztery prawe- trzy. Kiedyś wrzucę zdjęcie.
Nobody knows what I'm feeling inside
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz